Rodzaje oświetlenia awaryjnego

Takie zdanie ma spełniać oświetlenie ewakuacyjne, które w razie braku prądu i podstawowego oświetlenia wskaże drogę do wyjścia. Powinno być zasilane z niezależnego źródła prądu.

Trzy typy oświetlenia

Według polskich norm, w skład oświetlenia awaryjnego wchodzi awaryjne oświetlenie ewakuacyjne i oświetlenie zapasowe.

Zadaniem awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego jest poprawne oświetlenie miejsc kierujących do wyjścia. Obejmuje oświetlenie drogi ewakuacyjnej. Ma ono zapewnić odpowiednią widoczność dróg ewakuacji oraz łatwą lokalizację sprzętu pożarowego. Awaria jednej oprawy nie może powodować całkowitego zaciemnienia drogi, którego brak uniemożliwi wydostanie się z budynku. 

Minimalny czas pracy takiego oświetlenia nie powinien być mniejszy niż jedna godzina. Jednakże połowa wymaganego natężenia powinna być wytworzona w ciągu 5 sekund, a całkowite natężenie oświetlenia w ciągu jednej minuty.

W windzie jak w przestrzeni otwartej

Oświetlenie strefy otwartej ma za zadanie zminimalizowanie ryzyka wystąpienia paniki wśród osób przemieszczających się w kierunku drogi ewakuacyjnej, dzięki odpowiedniej widoczności. Podobnie jak w przypadku awaryjnych dróg ewakuacyjnych, parametry czasowe są takie same. Ciekawostką jest fakt, że w windach powinno znajdować się oświetlenie awaryjne przeznaczone da stref otwartych.

Nie oślepiać

Trzecim typem oświetlenia jest oświetlenie strefy wysokiego ryzyka. Jego rolą jest zapewnienie bezpiecznych warunków osobom, które znajdują się w potencjalnie groźnej sytuacji. Ważne, aby oprawy w tym rodzaju oświetlenia po włączeniu nie dawały efekty stroboskopu mogącego oślepiać. 

Po wyłączeniu oświetlenia podstawowego, minimalny czas pracy powinien być zintegrowany w czasie z okresem w którym występuje zagrożenie. 

Akcja-interackja

Tego rodzaju oświetlenie może stanowić składową systemu ewakuacyjnego w budynkach. W wyniku przeprowadzonych badań, dotyczących zachowań ludzi w sytuacjach potencjalnie niebezpiecznych jak np. pożar określono trzy etapy reakcji: rozpoznanie, działanie i ewakuację. Praktyka pokazuje, że pierwszy etap, a więc rozpoznania następuje bardzo późno. 

Gdy zagrożenie zostaje zidentyfikowane następuje faza działania. Działanie może przybierać różne formy. Może to być przekazywanie informacji innym o zagrożeniu, próby ugaszenia pożaru. 

Następny jest etap trzeci, a więc ewakuacja. Wówczas osoby decydują się na ucieczkę z niebezpiecznego miejsca, szukają schronienia o czekają na pomoc. Na tym etapie najważniejsze jest oświetlenie ewakuacyjne, które pomoże w łatwy i szybki sposób wydostać się z budynku.

Niezawodne w każdej sytuacji

Tego rodzaju oświetlenie powinno być niezawodne. W trzech na cztery sytuacje awaryjne w budynku, oświetlenie bezwzględnie musi działać. 

Jedną z nich jest sytuacja, w której podstawowe oświetlenie nie działa, ale też nie ma dymu, a widoczność nie jest zaburzona. 

W drugim przypadku, oświetlenie jest niezbędne nawet gdy działa zasilanie podstawowe, ale występuje dym. Trzecią opcją jest sytuacja kiedy następuje brak oświetlenia podstawowego i jest dym. 

Tak naprawdę tylko w jednej sytuacji nie jest wymagane oświetlenie awaryjne. Są to warunki, w których działa podstawowe oświetlenie i nie ma dymu.

Ogólnie rzecz biorąc oświetlenie ewakuacyjne jest niezbędnym elementem w budynkach. Pomaga nie tylko na łatwą identyfikację dróg ewakuacji, ale także sprawne wydostanie się z budynku objętego pożarem.